Postać: Ernie to jedna z gwiazd programu Ulica Sezamkowa już od pierwszych odcinków w 1969 roku. Razem z Bertem stanowi on zabawny duet, który jest chlubą programu. Ernie zawsze gra rolę sprawiającego kłopoty, denerwującego i naiwnego, a Bert dla kontrastu jest bardzo ułożony, lubi porządek i spokój. Nie przeszkadza to jednak w ich przyjaźni, co więcej Ernie i Bert są współlokatorami.
Ernie znany jest z zamiłowania do kąpieli ze swoją Gumową Kaczuszką, która jednak przeszkadza mu w grze na saksofonie. Związana z tym faktem jest przebojowa piosenka "Odłóż kaczuszkę", gdy Ernie próbuje nauczyć się jazzu, ale nie chce odkładać swojej ulubionej zabawki. Ernie oprócz saksofonu lubi przeszkadzać Bertowi w zaśnięciu na wszelkie inne możliwe sposoby: grać na bębnach, liczyć na głos (np. owce), zwracać uwagę na kroki czy koty w parku. Ernie w ogóle ma skłonności do denerwowania Berta - gdy ten chce czytać albo bawić się spinaczami, Ernie zawsze znajdzie sposób by zachęcić Berta do zabawy, którą Ernie natychmiast przerwie.
Ernie ma bardzo charakterystyczny chichot, który dzieli ze swoją malutką kuzyneczką Ernestyną. W przeciwieństwie do Berta, którego rzadko kiedy obejrzymy w skeczach bez Erniego (wyjątkiem są gry komputerowe), Ernie często występuje bez Berta. Towarzyszą mu wtedy różne postaci, np. Ciasteczkowy, Herlok Szolms czy Grover. W programie Bawmy się Sezamku, Ernie regularnie prowadzi grę pod tytułem "Ernie mówi" - odpowiednik zabawy "Simon Says", w którą bawią się dzieci w USA.